Toen Jezus op aarde was lag hij vaak in conflict met de elite van het Joodse geloof. De schriftgeleerden en de farizeeers. Degenen die de wet uitmaakten en het volk met hun regels klein hielden. Het was dus niet het immorele gedrag van mensen waar Hij zich druk om maakte, maar het hypocriete gedrag van degene die dachten volgens de wetten van God te leven en intussen het volk klein hielden en verachtten.
Hun morele standaard lag hoog, erg hoog. En ze waren er trots op dat ze met kop en schouders boven het gewone volk uitstaken. Daar had God tenminste iets aan...
Maar Jezus gaat de confrontatie aan met deze mensen en laat hen publiekelijk zien hoe weinig ze hebben begrepen van Gods liefde voor mensen:
39 U bestudeert de Schriften en u denkt daardoor eeuwig leven te hebben. Welnu, de Schriften getuigen over mij, 40 maar bij mij wilt u niet komen om leven te ontvangen. 41 Niet dat de mensen mij moeten eren, 42 maar ik ken u: u hebt geen liefde voor God in u. 43 Ik ben gekomen namens mijn Vader, maar u accepteert mij niet, terwijl u iemand die namens zichzelf komt, wel zou accepteren. 44 Hoe zou u ooit tot geloof kunnen komen? Van elkaar wilt u wel eer ontvangen, maar u zoekt niet de eer die de enige God u kan geven. (Johannes 5)
Jezus laat zien hoe uiterlijke schijn en gedrag naar opgelegde regels minstens zo´n groot gevaar vormt voor christenen als immoreel gedrag. Wordt het noemen van Gods naam niet heel vaak gebruikt om te laten zien dat Hij hun gedrag veroordeelt in plaats van Zijn liefde voor mensen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten