Genade

In de bijbel draait alles om Gods liefde voor de mens. Zijn onvoorwaardelijke liefde voor ieder mens, dat is genade. Er zijn mensen die vinden dat ook genade zijn grenzen heeft, dat je te ver gaat als je zegt dat God verder niets van je vraagt, dat je niet je best hoeft te doen om Zijn liefde voor jou in stand te houden.
Dat er regels moeten zijn die je gaan vertellen hoe je je als christen hoort te gedragen. Wat God allemaal van je verwacht. Anders gaan mensen aan de loop met genade.
Maar genade is geen leer of een stel leerstellingen, ook al zijn ze uit de bijbel gehaald.

Genade is het wezen van God in Jezus Christus, genade is de basis van waaruit je de bijbel leest, hoe je met mensen omgaat.
Genade is de kern van het evangelie. Het is het evangelie dat naar Jezus Christus wijst. Gods genade is genoeg, daar kan ik niets aan toevoegen of aan werken.

(Johannes 17: 3) Dit nu is het leven van de aioon (dit tijdperk), dat zij U kennen, de enige waarachtige God, en Jezus Christus, die U gezonden heeft.

(2 Corinthe 12: 9) Hij heeft tot mij gezegd: Mijn genade is genoeg voor jou, want Mijn kracht openbaart zich eerst ten volle in zwakheid.


Lees ook: Gods hulp

Niet zelf proberen...

Out of the box denken

Je bent lid van een kerk of gemeente en men heeft zo zijn eigen kerkregels opgesteld. Echt vanuit de bijbel, daar mankeert het niet aan. Er zijn enkele geloofsregels en leerstellingen waar ik iets anders over denk en wat mij betreft maakt dat niet uit. Dat kleine stukje liefde van God dat ik denk te begrijpen... Ik hoef geen gelijk te hebben, daar gaat het me niet om. Gods liefde is zo groot dat Hij zich uitstrekt naar ieder mens. Maar waarom moet de kerkmens dan wel gelijk hebben? Waarom verdraagt men het niet dat ik anders denk over sommige onderwerpen uit de bijbel?
Waarom wil men gelijk hebben?
Neem nu het onderwerp de doop.
Alleen al het feit dat er al zoveel ruzie over gemaakt is en zoveel mensen de kerk heeft uit laten vluchten, zou moeten leiden tot bescheidenheid. Maar het tegendeel blijkt steeds weer: men redeneert zo vreemd, maakt heel verkeerde tegenstellingen.
Men zegt dan; Ik heb me laten dopen op grond van (....) ik ben dus gehoorzaam aan Gods opdracht om me te laten dopen. Jij bent ongehoorzaam, want jij doet niet wat die tekst zegt. Als jij ongehoorzaam bent aan God, dan kan Hij niet verder met jou.
Dus hoef ik jouw argumenten om je niet te laten dopen niet serieus te nemen, ik hoef jou helemaal niet serieus te nemen, jij bent gewoon een zondaar. Je bent iemand die bewust ongehoorzaam is aan God, ik zou je eigenlijk moeten mijden.
Het gevolg is dat je wel weggaat.
Is het liefde uit God die de ander zo laten denken, die op deze manier met je omgaan?
Het lijkt me religie en wettisch denken.