Hoe je het ook keert of wendt een kerk/gemeente blijft een menselijk systeem.
Met menselijke regels en een menselijk systeem om de kerkleden te laten gehoorzamen aan de groep. Hoe hard ook gestreefd wordt naar het goede.
Het ontmenselijkt de eigenheid en originaliteit van de individuele leden.
Het is een voortdurende en vermoeiende strijd om weerstand te bieden tegen de schijnbaar onvermijdelijke aantrekkingskracht van andere ideeën of van de wereld.
Ik voel mee met al die mensen die binnen hun systeem hun uiterste best doen om te dienen.
Maar ook met al die mensen buiten dit systeem.
Hoeveel zijn er niet die bezweken zijn aan de voortdurende druk die op hen gelegd wordt.
Er zij er die voortdurend vechten tegen de leer, het systeem of tegen die leden die niet willen luisteren, niet willen leven volgens de geijkte patronen. Er worden mensen verwijderd en er gaan mensen weg. Mensen worden emotioneel aan banden gelegd of gaan er emotioneel aan onderdoor.
Ik verliet de kerk toen alles me teveel werd. En ik ben blij met die beslissing.
Of ik nog geloof?
Jazeker. En ik heb meer rust dan ooit. Ik weet dat God me niet loslaat en dat Hij alles ten goede zal leiden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten