Tijdens mijn opleiding psychosociaal therapeut heb ik geleerd dat alle beslissingen genomen worden uit angst of uit liefde. Daar heb ik heel lang over moeten nadenken, want als dit zo is dan zie je al snel dat je dat zelf ook doet. En de genomen beslissingen uit liefde zijn in vrijheid genomen en kunnen rustig genomen worden of bijgesteld worden. Maar de beslissingen die uit angst genomen zijn, moeten vastgehouden worden, gecontroleerd worden en beheersbaar zijn. Ze zijn dan ook moeilijk te veranderen of los te laten.
In het boek Huizen die de wereld veranderen van Wolfgang Simson staat het volgende: De wens om controle uit te oefenen, vloeit voort uit een gebrek aan vertrouwen of gewoon uit angst. In plaats van zich te richten op gezonde relaties in een organisch verband, hield de kerk zich bezig met het ontwikkelen van veilige rituelen, correcte geloofsformules en goedgekeurde liturgieën.
Daar heb je weer hetzelfde; er wordt van alles geregeld en georganiseerd, zaken die gebaseerd zijn op angst en niet op liefde, vertrouwen of geloof. Niet vertrouwen op God, maar toch zekerheid willen. En dus moeten allerlei wetten en regels in het leven worden geroepen om die zekerheid te krijgen. Er moet een sluitend systeem gemaakt worden om controle te hebben.
Zodra dit systeem gaat werken gebeurt er tegelijkertijd iets anders: de macht komt handen van een elite-groepje en de mensen voelen zich bedreigd, gemanipuleerd of vallen in apatisch gedrag of men loopt braaf achter de leider aan. Denkend Gods wil te doen.
Het wordt een leven vol moeten en niet mogen. Op de (gereformeerd vrijgemaakte) basisschool heb ik vroeger zelfs geleerd dat alle kerken van de weg af dwaalden en alleen de vrijgemaakte kerk tot behoud leidde. Toen ik aan de leerkracht vroeg of er in de hele wereld wel vrijgemaakte kerken waren, bleek deze kerk alleen in Nederland te bestaan. En nog enkele in Amerika, vanwege emigratie van deze kerkleden. De leerkracht werd boos op mijn volgende vraag: Dus de hele wereld gaat verloren?
Deze vraag achtervolgde me lange tijd totdat ik er achter kwam dat het om God ging, Zijn liefde voor de mens: Johannes 3: 17 Want God heeft zijn Zoon niet in de wereld gezonden, opdat Hij de wereld zou veroordelen, maar opdat de wereld door Hem behouden worde. Zo ziet God zelf mij en jou. Hij weet inderdaad alles van me, maar veroordeelt me niet. Hij redt me. Hij ziet me volmaakt dankzij het werk van Christus. Hij zegt: ‘NIET SCHULDIG!’. Dat is nou God zelf.
Dan gaat die godsdienst aan de kant en ga ik vertrouwen op Wie Hij is en wat Hij doet. Dat is geloven in God zelf. Dan ga ik Zijn liefde zien en verdwijnt de angst, geen moeten meer, geen dingen die niet meer mogen, gewoon complete vrijheid. In die liefde kan ik beslissingen nemen, wetende dat God zowel het willen als het werken in mij werkt. (Filippenzen 2 vers 13) Dan hoef ik geen controle te hebben over allerlei delen van mijn leven die onbeheersbaar lijken.
Klik hier voor meer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten