Zoveel nare en bedreigende gebeurtenissen, vreemde regels en wetten, onlogisch en de leugens houden niet op. Nu de vaccinaties bezig zijn, mensen ziek worden en doodgaan, weet je dat er een ander plan ligt. De Nieuwe Wereldorde, goed voor de elite en zeer slecht voor de gewone mensen.
Hoe reageer je erop? Boos? Verdrietig? Opstandig? Willen wreken? Er zijn veel reakties, ook binnen de gelovigen. Er zijn er die blij zijn, omdat ze denken elk moment opgenomen te worden. Er zijn er die zeggen dat God alles plaatst en wij dus niets mogen en kunnen doen. Het moet gewoon gebeuren, zegt men. Wij zijn niet van deze wereld.
Moet je dan positief blijven en je gevoelens wegdrukken? Het lijkt wel of veel christenen niet met hun angstgevoelens overweg kunnen en hun weerstand dan wegduwen met vrome teksten: Vertrouw op God, Hij plaatst, dus wie ben jij dat je je angstig voelt?
Gelukkig kwam ik psalm 140 tegen. Daar zijn mensen die de psalmist bedreigen en wat willen aandoen.
vers 1 - 6 Kwaad aandoen
Met bruut geweld
Mensen die boze plannen beramen
Mensen die strijd zoeken
Ze zoeken zijn ondergang
Ze leggen strikken en een val op zijn weg
Herkenbaar? Voor mij wel. Hoe reageert hij op deze bedreigingen?
vers 7 - 9 Een noodkreet naar God om hem te redden en te beschermen
Geef de schurken niet wat ze willen, doorkruis hun plannen
Ook herkenbaar dit gebed, deze noodkreet? Maar eigenlijk was ik het meest verbaasd dat de psalmist hoopt dat zijn vijand iets overkomt, wat hij bij de psalmist wil aanrichten.
vers 10-12 Dat ze worden getroffen door hun eigen vloek
Dat er brandende kolen op hen neerstorten
Dat ze in een kuil vallen en er nooit meer uitkomen
Dat er in het land geen plaats meer voor hen is en dat het kwaad deze onderdrukkers tot de dood achtervolgt.
Hoe vaak heb ik dit niet gedacht of gehoopt?
De psalm eindigt met het WETEN wie God is:
vers 13,14 De Heer doet recht aan de zwakken en armen
de rechtvaardigen en oprechten zullen wonen in Zijn nabijheid
Mooi he? Dit weet ik, staat er. Gewoon een zeker weten. Geen vrome teksten, geen open einde, maar zeker weten.
Kort samen gevat lees ik het volgende:
1. Ik mag constateren en benoemen wie de vijand is en wat ze doen.
2. Dit benoemen bij God en vragen om hulp.
3. Menselijk gesproken hopen op het einde van de ellende en de vijand, terwijl...
4. ...je zeker weet wie God is.
