Ik zit niet te wachten op instructies hoe ik moet leven.
Niemand zit te wachten op mijn raad hoe te leven of meer op mij te gaan lijken. Of mezelf als voorbeeld te stellen.
Wachten mensen niet meer op liefde, op acceptatie en op contact? Soms met en soms zonder woorden kun je contact hebben en merken aanvaard te worden. Is het niet mooi om te merken hoe verschillend iedereen is en dat anderen op hun eigen manier toch mooie mensen zijn?
Als iemand je het vertrouwen geeft dat je hem niet veroordeelt om wie hij is of verwacht iemand te zijn die hij niet is dan geef je hem de ruimte en vrijheid de persoon te zijn zoals God hem bedoeld heeft.
We zijn allemaal gemaakt naar het beeld van God. Dan zijn we goed zoals we zijn.
Veel mensen kunnen daar niet mee leven, omdat ze hun hele leven hebben gehoord niet goed genoeg te zijn. Ze zijn opgejaagd om meer te presteren, zich anders voor te doen, zich ´christelijker´te gedragen of gechanteerd met woorden als: God kan zo niet verder met jou.
Komt allen tot Mij, die vermoeid en belast zijn en Ik zal je rust geven. Dit zegt Jezus in Matt 11 vers 28.
Je ware identiteit vind je in Gods liefde, bij Hem vind je rust en Hij jaagt je niet op. Als je dat gaat zien vind je blijdschap en rust in Zijn liefde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten