Onvoorwaardelijke liefde

-- Genade zij u en vrede van God, onze Vader, en van de Heer Jezus Christus.
-- wij weten: er is één God, de Vader, uit wie alles is ontstaan en voor wie wij zijn bestemd, en één Heer, Jezus Christus, door wie alles bestaat en door wie wij leven.
--  Genade zij u en vrede van God, onze Vader.

Dit zijn 3 voorbeelden uit de brieven aan de Corinthiërs en Kolossenzen waaruit blijkt dat God onze Vader is. Hij staat in relatie tot ons als in een gezin: Vader-kinderen. 

Niet als een voorbijganger die af en toe eens langskomt.
Niet als de baas die oplet of je je wel aan de regels houdt.
Niet als een rechter die al klaar staat met z'n oordeel.

We leven dan ook niet onder de wet, maar onder de genade. 
Dat betekent dat God in liefde naar ons omziet als een Vader naar Zijn kinderen en niet oordelend en berekenend als een rechter naar de wetsovertreder.

Deze Vader houdt onvoorwaardelijk van ons.
-- ...als we door de wet (wettisch leven; er vanuit gaan dat God nog iets van ons eist) rechtvaardig zouden kunnen worden, zou Christus voor niets gestorven zijn. (Galaten 2:21)

Onvoorwaardelijke en altijd gevende liefde, op wie kun je je vertrouwen beter stellen dan op deze Vader? 

Nog een artikel over dit onderwerp

Het is volbracht

 ‘Het is volbracht.’ Het is bijna het laatste wat Jezus zei voor Hij stierf.
Volbrengen is je opdracht helemaal doen. Niet half of een gedeelte, maar compleet.
Wat Jezus deed is dus compleet, geen half werk. Niemand hoeft en kan er iets aan toevoegen. 

Opdat wij echt vrij zouden zijn, heeft Christus ons vrijgekocht. (Galaten 5:1)
We zijn dus vrij, geen oordeel, geen wet, geen regels waaraan we moeten voldoen. 

God ziet ons aan in Christus: geliefd, bijzonder, heilig en compleet.
Je bent een nieuwe schepping in Christus. 
Het oude is voorbij gegaan, het is alles nieuw geworden. (2 Corinthe 5:17)
Je leven is met Christus verborgen in God. (Colosse 3:3)

Wat doe ik dan met de volgende opmerkingen en vragen vanuit de kerken:

Als je gelooft moet je lid worden van een kerk.
Onze kerk is de enige ware kerk.
Wij hebben de meest zuivere leer vanuit de bijbel.
Als je je niet laat dopen ben je ongehoorzaam.
Elke dag stille tijd houden om God te ontmoeten.
Wat voor werk doe jij voor de Heer.
Heeft de Heer je wel laten zien dat je dat moet doen?
Als er geen tegenslag is loopt de duivel naast je.
We gaan voor je bidden, zodat de Heer je ogen opent.
Je werkt de Heilige Geest tegen.

Ik kan er nog veel meer noemen, het leidt af van de waarheid en maakt onrustig.
Het maakt je tot slaaf van de religie die christendom heet.

In de kliko met al die opmerkingen en genieten van de genade van God. Hij is er in alle omstandigheden. 

Iedereen hetzelfde? Of iedereen uniek?

Religie zorgt door wetten dat iedereen hetzelfde gaat denken en doen. De Bijbel wordt gebruikt om te laten zien dat alles echt volgens de regels van de groep moet. Men is er heilig van overtuigd dat alles moet zoals men dat bepaald en geregeld heeft. Deze regels lijken daardoor echt van God te komen en het lijkt de bedoeling te zijn om duidelijk verschil te maken tussen degene die er bij hoort en degene die er (nog) niet bij hoort. Verschil moet er zijn. Via de, soms onbeschreven regels maakt men duidelijk wat men verwacht van de groep: hoe je bekeringsverhaal moet zijn, hoe je gedoopt moet zijn, hoe je bidt en hoe vaak, hoe de zondag er uit moet zien, hoe je omgaat met niet gelovigen, hoeveel van je geld voor God (lees: de kerk) is en hoe je de bijbel moet interpreteren.
Al deze verwachtingen moeten worden waargemaakt om je beter en christelijker te voelen. Het worden wetten, omdat je constant het idee hebt er aan te moeten voldoen om maar aanvaard te worden door anderen en door God.
Genade laat zien dat het niet Gods bedoeling is om een eenheidsworst te maken van mensen. Hij geeft vrijheid en heeft iedereen uniek gemaakt. Je mag buiten het groepsdenken van anderen in vrijheid leven. Je hoeft niet aan de verwachtingen van de groep te voldoen.
Kijk maar eens hoe Jezus dat deed: hij ging om met hoeren en tollenaars waar verwacht werd dat hij die zou veroordelen en mijden.
Op de Sabbath genas hij zieken, terwijl de religie verwachtte dat hij rust zou nemen.
Hij oordeelt niet als de Farizeeën een vrouw bij hem brengen die ze op heterdaad hadden betrapt op overspel (waar was de man?), maar zegt: Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen.
Het gaat er niet om dat ik Gods werk ga doen, maar dat God in mij Zijn werk kan doen. Dat betekent dat ik geloof dat God alles werkt naar de raad van Zijn wil. Hij heeft de leiding over mijn leven. (Ef 1 vers 11) Ik kan op Hem vertrouwen in alle omstandigheden in vrijheid en rust. Niets gebeurt er buiten zijn wil om en God is het die om Zijn welbehagen zowel het willen als het werken in mij werkt. (Fil 2 vers 13)
Het geeft zoveel vrijheid en rust om het aan God over te laten.

Op zoek naar rust

Deze week zag ik het programma Erica op reis. Ze was in Japan en liet de mensen en hun gewoontes zien. Het is een bijzonder land met een prachtige natuur.De mensen zijn erg vriendelijk en gastvrij, maar het was duidelijk dat Japan de afgelopen eeuwen erg geïsoleerd is geweest ten opzichte van de rest van de wereld. Er zijn maar weinig mensen die een andere taal spreken dan hun eigen taal.
Wat opviel was het enorme bijgeloof: overal zijn grote en kleine tempeltjes, heilige voorwerpen, heilig water dat voor geluk zou zorgen als je het drinkt, heilige dieren en allerlei gewoontes die men wel moet doen om geluk, vrede of rust te krijgen in het leven, in je huwelijk of waar dan ook. De Japanners zijn diep religieus, hebben ontzag voor geesten, goden en Boeddha en nog veel meer zaken.

Tijdens het programma moest ik denken aan Paulus die in Athene loopt en ziet dat de hele stad vol godenbeelden staat. In die tijd deden de Atheners en de mensen die er woonden niet veel meer dan met elkaar in discussie gaan en praten over de nieuwste ideeën.
Paulus praatte eerst alleen in de synagogen met de Joden en de Grieken die God vereerden over Jezus en de opstanding. Dit kwam de Atheners ter ore en nieuwsgierig als ze waren naar de laatste ontwikkelingen, vroegen ze Paulus om met hen hierover te praten.
Paulus gaat hier op in en weet op een tactische manier hun aandacht te trekken: Hij zegt dat hij gezien heeft hoe diep-religieus ze zijn; er staan veel beelden van allerlei goden en zelfs een beeld voor de Onbekende God. En over deze God komt Paulus hen vertellen. Deze God heeft de hemel en aarde gemaakt en de hele mensheid is uit God. Voor niemand is God ver weg en door hem leven wij. Er zijn geen beelden van hem nodig. God roept nu overal mensen op om een nieuw leven te beginnen.

In gedachten zag ik Paulus door Japan lopen en zien hoe diep-religieus deze mensen zijn. Maar ze moeten er veel voor doen; allerlei handelingen moeten op een speciale manier verricht worden, wil je gelukkig worden. Er moet gemediteerd worden om rust te vinden en in het heden te blijven.
Zelfs de thee moet op een bepaalde manier gezet, geschonken en gedronken worden. Het is een religie van moeten, net als alle andere religies, inclusief het christendom.
In alle religies gaan mensen gebukt onder moeten dwang van mogen en niet-mogen. Ook in Japan, al die heilige huisjes en gewoontes, men durft ze niet over te slaan. Iedereen gelooft dat het geluk en rust brengt om aan die rituelen mee te doen. Wat zal het brengen als je het niet doet?

Ik denk dat Paulus ook tegen hen zou beginnen met de zin: Ik zie hoe diep-religieus jullie zijn, maar ik ken Iemand die werkelijk rust geeft: Jezus, de Zoon van God.
In Mattheus 11 zegt Jezus: Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven. Neem mijn juk op je en leer van mij. want ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, want mijn juk is zacht en mijn last is licht.

http://www.uitzendinggemist.nl/programmas/2159-erica-op-reis link voor het programma

God zorgt

Toen wij trouwden kozen we als tekst 1 Petrus 5 vers 7: Werp al uw bekommernis op Hem, want Hij zorgt voor u. Toen speelden verschillende moeilijkheden in ons leven en we waren echt van plan om te vertrouwen op God. Maar hoe vaak hebben we deze tekst niet gebruikt als broodbakmachine?
Dat klinkt vreemd, maar toch is het zo: werp al uw ingrediënten in de machine, stel 'm in, zodat u het brood krijgt dat u wilt hebben. Ja, het duurt wel 5 uur, maar dan heb je ook wat. 
Als er iets was wat ons zorgen gaf, dacht ik vaak aan deze tekst, legde God ook alle problemen voor en hoopte dan dat Hij voor de goede uitkomst zou zorgen. Soms wist ik het zeker, soms gebeurde dat ook, soms niet. Had ik dan te weinig geloof of moest ik gewoon maar zien dat God kennelijk wat anders van plan was?
Nu denk ik dat we deze tekst helemaal verkeerd gezien hebben. Gaat het hier om onze zorgen en God die de oplossing biedt? Of gaat het hier om de zorg van God en het feit dat het daarom niet nodig is om je grote zorgen over je leven en wat er gebeurt te maken?
Ik denk nu het laatste; het is God die de mens gemaakt heeft en ook voor die mens zorgt: de Heer is God, Hij heeft ons gemaakt, Hem behoren wij toe, zijn volk zijn wij, de kudde die Hij weidt. (ps. 100)
Hij weet wat we nodig hebben, weet ook wat het beste is. Hij leidt onze levens, ook die van mijn kinderen en van de mensen waar ik van hou.
We hebben een God die alles weet en alles onder controle heeft, bij Hem gaat niets mis en dat maakt blij en geeft rust:

Weest in geen ding bezorgd, maar laten bij alles uw wensen door gebed en smeking met dankzegging bekend worden bij God. En de vrede Gods, die alle verstand te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten behoeden in Christus Jezus. (Fil 4 vers 6 en 7)

Joe Wong: Who's Going to Hell? (Nederlands ondertiteld)

...

Goed Bericht

D.c. Lewis Mijn Gebed 1970

Dit is uw orgel Heer, dit is uw kerk
'k Loop zomaar binnen Heer, net van m'n werk
Niet voor de priester Heer, of 't antiek
Ik kom alleen maar Heer, voor de muziek


Is het bezwaarlijk Heer, dat ik hier zit
Maakt 't wat uit oh Heer, dat ik niet bid
'k Ben niet hervormd of zo, niet katholiek
Ik kom alleen maar hier voor de muziek


Ik kom hier vaker Heer, haast elke week
Nooit bij een zondagsdienst, nooit voor de preek
Als je alleen bent Heer, zonder publiek
Nou dan geniet je meer van de muziek


Ik had 'n rotdag Heer, 't lukte niet best
'k Werd door collega's Heer, ook nog gepest
't Komt door 't orgel Heer, door uw trompet
Ik kwam haast ongemerkt tot een gebed...

Ik was 12 jaar toen dit een hit werd in Nederland. In de kerk werd er grote schande van gesproken. Dit was erg, dit kon echt niet. Maar ik vond het een prachtig lied en het gaf weer hoe eenzaam ik me in de kerk voelde. Maar God ervoer ik al jong in mijn leven, ik wist dat Hij er was en mijn leven leidde. Het lied geeft ook duidelijk het wetticisme weer van de kerken, het moeten en de regels die er zijn. De druk die dat op je leven legt. Ik ben zo blij dat ik nu weet dat alles genade is en ik mag genieten van het feit dat Hij mij al onverdiend met Zich verzoend heeft. Ik zie vol verwachting uit naar wat God in mij gaat doen.

 God is het, die om het plezier dat Hij erin heeft zowel het willen als het werken in jou werkt. (Fil. 2:13)

Opvoeden uit liefde of angst

Psychotherapeute en schrijfster Alice Miller beschrijft hoe kinderen de laatste twee eeuwen werden opgevoed. Ze komt tot de conclusie, dat het een wrede manier van opvoeden is en dat dit kan leiden tot criminaliteit en geweld. Pedagogische boeken uit die tijd staan vol voorbeelden over het afdwingen van gehoorzaamheid, de wil van het kind breken en slaan om het kind te dwingen te laten doen wat de ouders willen. Koppigheid en een eigen wil hebben waren dingen, die een kind moest afleren. Ging het
niet goedschiks dan maar kwaadschiks. Buigen of barsten. maar ook uitbundig en druk gedrag moest worden afgeleerd. Met als doel het conditioneren en manipuleren van de wil van het kind ten gunste van de ouders. Zij noemt dit giftige of zwarte pedagogie.
Het vernederen van kinderen bevredigt de behoefte aan macht en controle van de ouders, maar vernietigt het zelfvertrouwen van het kind. Huilen was iets om af te leren en meegaand gedrag werd beloond. Enthousiasme werd beschouwd als slecht en als je je gevoelens onder controle had was dat een deugd.

Waar komt deze harteloze manier van opvoeden vandaan? Vanzelfsprekend zijn deze ouders ook door autoritaire ouders opgevoed en doen ze gewoon wat hen geleerd is. Ook is het voor mishandelde kinderen een goed gevoel om nu eindelijk eens zelf de macht te hebben. Al te makkelijk vallen ze in hetzelfde spoor als hun ouders.
Maar deze vorm van opvoeden weerspiegelt ook duidelijk het denken van de ouders over zichzelf en de manier waarop ze over God denken. God is autoritair, liefdeloos, oordelend en straft graag en hard. Voor mij is het duidelijk dat ook dit geloof erachter ligt. Het is religie om angst voor God onder controle te houden, angst voor een boze en vijandige God. Daarom gehoorzaamt men die God, probeert dat althans tot in de puntjes. Wetten en regels worden bedacht om maar in een goed blaadje te komen van deze God. Het is niet uit liefde, maar uit angst genomen beslissingen. En ook die angst zet men om naar de kinderen; ouders spelen de rol die ze God toebedenken en laten de kinderen die angst voelen door het uiterste van hen te vergen in gehoorzaamheid en toewijding.

Ook de orthodoxe religie, onder anderen Calvijn, schreef over een God die de mens een vijand is geweest en God de Vader is door Christus' offerande voldaan en verzoend. Maar dat is een omdraaiïng van wat de Bijbel zegt. Want niet God was vijandig naar de mens, maar de mens is vijandig naar God. En ondanks dat heeft God in zijn liefde laten zien, dat Hij de wereld met zichzelf verzoende. Hoe?
De wereld veroordeelde Jezus. terwijl er niets tegen hem gevonden kon worden, Hij werd bespottelijk gemaakt, gegeseld en gekruisigd, terwijl Hij onschuldig was.
En Jezus zei tegen  God: Vader vergeef het hun, want ze weten niet wat ze doen. Het kruis is Gods weg om de wereld met Zich te verzoenen:  Het is God die door Christus de wereld met zich heeft verzoend: hij heeft de wereld haar overtredingen niet aangerekend. (2Kor 5 vers 19)
Als je dan zelf gaat beseffen dat God van de mensen houdt en dat verzoening reeds heeft plaatsgevonden, niet alleen voor een groepje uitverkorenen, dan ga je Zijn grootheid en liefde zien en ga je anders naar je kinderen kijken. Ze zijn van God en ook voor hen is Zijn liefde. 
Het is niet de bedoeling om de kinderen allerlei wetten en regels op te leggen en die koste wat het kost af te dwingen. Dat is voor zowel ouders als kinderen een strijd. Bovendien is het wettisch en laat het geen vertrouwen zien. 

In liefde opvoeden betekent niet dat je je kind alle vrijheid geeft, of maar wat aanrommelt. Structuur aanbieden, voldoen aan zijn basisbehoeften als aandacht en voeding en  leren hoe het leven in elkaar zit, maar ook richtlijnen aangeven en je geloof voorleven zijn de meest belangrijke dingen. Binnen de grenzen heeft het kind dan ruimte om tot ontplooiïng te komen en de wereld te ontdekken. Maar ook het zien hoe ouders met elkaar omgaan, met de kinderen omgaan en dat ze te vertrouwen zijn. Het leert keuzes maken en de gevolgen van zijn keuzes. Het krijgt kennis en met die kennis zal het ook leren verantwoording te dragen voor zijn eigen keuzes. 
Het kind mag fouten maken en daar van leren. 

Liefde of angst

Tijdens mijn opleiding psychosociaal therapeut heb ik geleerd dat alle beslissingen genomen worden uit angst of uit liefde. Daar heb ik heel lang over moeten nadenken, want als dit zo is dan zie je al snel dat je dat zelf ook doet. En de genomen beslissingen uit liefde zijn in vrijheid genomen en kunnen rustig genomen worden of bijgesteld worden. Maar de beslissingen die uit angst genomen zijn, moeten vastgehouden worden, gecontroleerd worden en beheersbaar zijn. Ze zijn dan ook moeilijk te veranderen of los te laten.


In het boek Huizen die de wereld veranderen van Wolfgang Simson staat het volgende: De wens om controle uit te oefenen, vloeit voort uit een gebrek aan vertrouwen of gewoon uit angst. In plaats van zich te richten op gezonde relaties in een organisch verband, hield de kerk zich bezig met het ontwikkelen van veilige rituelen, correcte geloofsformules en goedgekeurde liturgieën.
Daar heb je weer hetzelfde; er wordt van alles geregeld en georganiseerd, zaken die gebaseerd zijn op angst en niet op liefde, vertrouwen of geloof. Niet vertrouwen op God, maar toch zekerheid willen. En dus moeten allerlei  wetten en regels in het leven worden geroepen om die zekerheid te krijgen. Er moet een sluitend systeem gemaakt worden om controle te hebben.
Zodra dit systeem gaat werken gebeurt er tegelijkertijd iets anders: de macht komt handen van een elite-groepje en de mensen voelen zich bedreigd, gemanipuleerd of vallen in apatisch gedrag of men loopt braaf achter de leider aan. Denkend Gods wil te doen.
Het wordt een leven vol moeten en niet mogen. Op de (gereformeerd vrijgemaakte) basisschool heb ik vroeger zelfs geleerd dat alle kerken van de weg af dwaalden en alleen de vrijgemaakte kerk tot behoud leidde. Toen ik aan de leerkracht vroeg of er in de hele wereld wel vrijgemaakte kerken waren, bleek deze kerk alleen in Nederland te bestaan. En nog enkele in Amerika, vanwege emigratie van deze kerkleden. De leerkracht werd boos op mijn volgende vraag: Dus de hele wereld gaat verloren?


Deze vraag achtervolgde me lange tijd totdat ik er achter kwam dat het om God ging, Zijn liefde voor de mens: Johannes 3: 17 Want God heeft zijn Zoon niet in de wereld gezonden, opdat Hij de wereld zou veroordelen, maar opdat de wereld door Hem behouden worde. Zo ziet God zelf mij en jou. Hij weet inderdaad alles van me, maar veroordeelt me niet. Hij redt me. Hij ziet me volmaakt dankzij het werk van Christus. Hij zegt: ‘NIET SCHULDIG!’. Dat is nou God zelf.

Dan gaat die godsdienst aan de kant en ga ik vertrouwen  op Wie Hij is en wat Hij doet. Dat is geloven in God zelf. Dan ga ik Zijn liefde zien en verdwijnt de angst, geen moeten meer, geen dingen die niet meer mogen, gewoon complete vrijheid. In die liefde kan ik beslissingen nemen, wetende dat God zowel het willen als het werken in mij werkt. (Filippenzen 2 vers 13) Dan hoef ik geen controle te hebben over allerlei delen van mijn leven die onbeheersbaar lijken. 




Klik hier voor meer

Ontvrienden

Sinds ik op Facebook zit (?) heb ik vrienden toegevoegd. Vrienden die ik ken en veel contact mee heb, maar ook vrienden die ik helemaal niet ken. Ik heb dan op de Facebooksite van anderen iets leuks gelezen van die persoon of een aantal leuke reacties gezien. En dacht: dat is een interessant persoon. Ook heb ik al veel familieleden omtdekt die ik al jaren niet meer gezien heb. Dat heeft even wat voeten in de aarde gehad, want ik had ineens zo'n 10 familieleden een vriendschapsverzoek toegestuurd. En dat schijnt voor Facebook niet te kunnen. Ik kreeg de waarschuwing dat ik geen mensen mocht toevoegen die ik niet kende. De oplossing was natuurlijk om er elke dag eentje toe te voegen. 

Ook kun je ontvriend worden en zelf ontvrienden. Je kunt zelfs een persoon blokkeren, zodat het voor de ander lijkt alsof je geen Facebooksite hebt. 

Voor veel tieners is het ontvrienden bijna het einde van de wereld, van hun wereld. 

Ik moest denken aan Jezus en het feit dat Hij de discipelen zijn vrienden noemde. Om bij het Facebookwoord te blijven: Jezus werd regelmatig ontvriend. Er waren heel wat mensen die Hem voorgoed uit hun leven wilde hebben, die Hem het liefst wilden blokkeren. 

De bijbel zegt dat ieder mens vijandig was tegenover God en daardoor ook tegenover Zijn zoon Jezus. De mensen dachten Hem volledig te kunnen blokkeren, waardoor Hij uit hun leven zou verdwijnen. Maar God liet Jezus opstaan uit de dood, waardoor ieder mens met hem verzoend is. God rekent de mens de dood van Zijn zoon niet aan, maar verzoent de wereld met Zich:  Het is God die door Christus de wereld met zich heeft verzoend: hij heeft de wereld haar overtredingen niet aangerekend. (2 Korinthe 5 vers 19)

God zoekt je tot Hij je gevonden heeft, Hij heeft je al toegevoegd en zal niemand ontvrienden. 

Met wie ga je om?

 2 Maar zowel de farizeeën als de schriftgeleerden zeiden morrend tegen elkaar: ‘Die man ontvangt zondaars en eet met hen. (Lukas 15)
Dit zegt de Joodse gelovige elite al mopperend tegen elkaar als ze zien dat Jezus omgaat met zondaars en in hun ogen slechte mensen. Dit vers viel me erg op, want ik herken het gemopper in christenen, maar ook in mezelf. Nog steeds denk ik wel eens van anderen: Als je zegt dat je christen bent, zou je dat niet moeten doen of zou je niet met zulke mensen zo intiem om moeten gaan. 
Maar Gods liefde gaat uit naar de mensen die Hem nog niet kennen en verloren rondlopen in deze wereld. Gods genade laat me zien hoe Hij met ontferming bewogen is en Zijn hart naar mensen uitgaat die Hem nog niet kennen. Zou God Zijn werk in mij kunnen doen als ik me terugtrek in een religieuze wereld? Wie ziet Zijn werk dan? En Zijn liefde?

Mijn genade is u genoeg

Op de website van Hein de Haan ( www.overvloeiendegenade.nl ) staan prachtige stukjes. Hij beschrijft op een bijzondere en invoelende manier wat genade is. In 15 stukjes beschrijft Hij Gods genade vanuit het verhaal van de verloren zoon. Hij laat daarin zo duidelijk zien dat het initiatief van verzoening vanuit de Vader gaat. Dat beide zoons zijn hart niet kennen. Maar dat hij zelfs dat niet veroordeelt, maar hen overspoelt met Zijn genade.
Deze zin trof me: Lukas 19:10 De Zoon des mensen is gekomen om het verlorene te zoeken en te redden.
God heeft Zijn Zoon gezonden om al het verlorene te zoeken en te redden. Met de score van slechts één verlorene die niet gevonden zou zijn en niet gered neemt God geen genoegen! De Zoon is gezonden om al het verlorene te zoeken en te redden. Dat is het hart van Vader! Dat is het plan van Vader. Dat is het werk dat de Zoon heeft volbracht! Niets meer, niets minder! 

Genade voor de zoon die het erfdeel met feesten en beesten er door joeg; genade voor 

de zoon, de wettische zoon, die zich rot werkte omdat hij dacht dat zijn vader een slavendrijver was en hij door hard te werken misschien bij hem in de gunst zou komen staan. 

Twee zoons, maar de werkelijke hoofdspeler in dit verhaal is de Vader, die genadig is, Hij is de initiatiefnemer van de verzoening tussen Hem en zijn jongste zoon en tussen Hem en zijn andere zoon.

Genade, Gods werk in mij

Genade is zo groot en groots. God is er, Hij werkt door me heen. Hij doet zijn werk in mij. De dagen komen en gaan en  in het leven is dat het zo gewoon, zo dagelijks kan zijn. Luci Swindoll weet op een leuke manier te vertellen hoe God in haar leven werkt, zo gewoon en inspirerend.
In 2 Corinthe 12 vers 9 staat: ‘Je hebt niet meer dan mijn genade nodig, want kracht wordt zichtbaar in zwakheid.’ Dus laat ik mij veel liever voorstaan op mijn zwakheid, zodat de kracht van Christus in mij zichtbaar wordt.  
Je hoeft niets te doen, maar het is God die in me werkt en zichtbaar wordt. De kracht van Christus.
God is er , altijd en elke dag. Hij heeft mij compleet gemaakt in Hem.

Bij God ben je veilig

God zal je beschermen met zijn vleugels,
onder zijn wieken vind je een toevlucht,
zijn trouw is een veilig schild.(ps 91) 


Zoals deze jonge zwanen helemaal op hun moeder vertrouwen zo kan ik helemaal op God vertrouwen, Hij weet de weg, Hij beschermt me en weet wat het beste is. Ik hoef me dus nergens ongerust over te maken. Het maakt meestal ook niets uit of ik me ergens zorgen over maak, dat maakt het probleem niet minder. Als ik mijn probleem bij Hem neerleg dan geeft Hij de uitkomst. Dat geldt ook bij dingen die helemaal geen probleem zijn: ook de gewone dingen in het leven kan ik aan Hem kwijt. In psalm 3 staat:
4 U, HEER, bent een schild om mij heen,

u bent mijn eer, u houdt mij staande.

5 Roep ik tot de HEER om hulp,

hij antwoordt mij vanaf zijn heilige berg. en:
6 Ik ga liggen, val in slaap
en word wakker – de HEER beschermt mij.


God weet het beste wat we nodig hebben en wat goed voor ons is. Ik kan op Hem aan, ik kan alles wat ik graag wil, mijn plannen en mijn zorgen in Zijn handen leggen en er op vertrouwen dat God zorgt. God vergist Zich niet en vergeet me niet. Zijn weg is de beste.
Zoals een kind zich vol vertrouwen aan zijn moeder of vader overgeeft zo kan ik dat aan God.

Evangelie

Wat is het evangelie?
Het evangelie heeft niets te maken met mijn goede wil.
Het heeft niets te maken met mijn keuzes om een goed mens te willen zijn.
Het heeft niets te maken met: ik wil nu eens iets terug doen voor God.
Het heeft niets te maken met de kerk, welke kerk dan ook.

Het evangelie heeft te maken met onze vijandschap naar God en Zijn weg om de wereld met Zich te verzoenen. Want God heeft ieder mens uitgeleverd aan de ongehoorzaamheid, opdat Hij voor ieder mens barmhartig kan zijn. (Romeinen 11 vers 32) Een andere vertaling zegt: Want God heeft hen allen onder ongehoorzaamheid besloten, om Zich over hen allen te ontfermen.
Door de dood en opstanding van Jezus Christus. Hij betaalde de prijs voor allen; (Romeinen 10 vers 12): Want er is geen onderscheid tussen Joden en andere volken, ze hebben allen dezelfde Heer.
Er is een God, die wil dat alle mensen gered worden. (1 Tim. 2 vers 4)
De mens Christus Jezus gaf Zich tot losprijs voor allen. (1 Tim. 2 vers 6)

Er zijn geen voorwaarden, niemand hoeft God iets terug te geven of hard voor hem te werken. Het evangelie is om niet. Het geloof is een geschenk van God en Hij werkt in je door Zijn Heilige Geest; want God is het die om Zijn welbehagen, zowel het willen als het werken in u werkt.
Wat een God hebben wij!

Gevaren van traditie en gebruiken

 ...want niemand kan een ander fundament leggen dan er al ligt – Jezus Christus zelf. (1Korinthiërs 3 vers 11) 
Zijn avondmaal en doop nodig in de gemeente? 
Het symbool is waardeloos zonder dat wat het symboliseert: Jezus Christus, gestorven en opgestaan. 
Zowel bij Israël als bij de gemeente hangt het ontvangen van genade niet af van enig ceremonieel. de genade komt van God en is om niet. Wat de Bijbel aangeeft en in de loop van de geschiedenis ook steeds weer is bewezen dat dergelijke rituelen en ceremoniëlen snel misbruikt worden en laten afdrijven van de oorspronkelijke bedoeling. De volgende stap is dat het wordt tot een wet waarin de symbolen worden gezien als de werkelijkheid en de geestelijke realiteit uit het oog wordt verloren. 


Hoewel in de tijd van de wet allerlei rituelen waren ingesteld door God, zie je ook dat Israël toen God uit het oog verloor en alleen nog het streng opvolgen van wat uiterlijke rituelen belangrijk was. De profeten hebben hier heel wat over gezegd en onrecht aan de kaak gesteld. Bijvoorbeeld: Jesaja 1 vers 10 - 17.
10 Hoor de woorden van de HEER, leiders van Sodom,

geef gehoor aan het onderricht van onze God, volk van Gomorra.

11 Wat moet ik met al jullie offers? – zegt de HEER.

Ik heb genoeg van die schapen, die vetgemeste kalveren;

het bloed van stieren, rammen en bokken wil ik niet meer.

12 En wanneer jullie voor mij verschijnen –

wie heeft je gevraagd mijn voorhoven plat te lopen?

13 Houd op met die zinloze offergaven.

Ik heb een afschuw van jullie wierook;

jullie feesten, nieuwemaan en sabbat,

ik duld ze niet naast al dat wangedrag.

14 Van jullie nieuwemaan, van ál jullie feesten heb ik een afkeer,

ze hinderen mij, ik kan ze niet langer verdragen.

15 Wanneer jullie je handen opheffen, wend ik mijn ogen af,

ook als je aanhoudend bidt, luister ik niet.

Aan jullie handen kleeft bloed!

16 Was je, reinig je,

maak een eind aan je misdaden,

ik kan ze niet meer zien.

Vermijd alle kwaad

17 en leer goed te doen.

Zoek het recht, houd tirannen in toom,

bied wezen bescherming, sta weduwen bij.

Ook Jezus kwam regelmatig in botsing met de heersende elite en hun starre rituelen. Hij wist dat de uiterlijkheden bij hen belangrijker waren dan de liefde voor God. Het is onwaarschijnlijk dat Jezus nieuwe ceremoniën heeft ingesteld, wetende dat men vroeg of laat deze zouden gebruiken om andere te dwingen of klein te krijgen. Hij kende immers de gevaren. 


Ook tijdens de eerste gemeentevergadering van de apostelen over netelige kwesties uit die tijd, worden maar een paar zaken genoemd: In Handelingen 15 staat:  God, die weet wat er in de mensen omgaat, heeft blijk gegeven van zijn vertrouwen in de heidenen door hun de heilige Geest te schenken, zoals hij die ook aan ons geschonken heeft. 9 Hij heeft geen enkel onderscheid gemaakt tussen ons en hen, want hij heeft hen door het geloof innerlijk gereinigd. 10 Waarom wilt u God dan trotseren door op de schouders van deze leerlingen een juk te leggen dat onze voorouders noch wijzelf konden dragen? 11 Nee, we geloven dat we alleen door de genade van de Heer Jezus gered kunnen worden, op dezelfde wijze als zij.’  en... 19 Daarom ben ik van mening dat we de heidenen die zich tot God bekeren geen al te zware lasten moeten opleggen,20 maar dat we hun moeten schrijven dat ze zich dienen te onthouden van wat door de afgodendienst bezoedeld is, van ontucht, van vlees waar nog bloed in zit en van het bloed zelf. 21 In haast elke stad wordt de wet van Mozes immers al sinds mensenheugenis verkondigd en op iedere sabbat in de synagogen voorgelezen.’


Over dopen (een Joods reinigingsritueel) werd hier niet gesproken en ook niet over het avondmaal zoals wij die in de kerken kennen. Ook Paulus legt niemand dwingende rituelen op. Hij ziet dopen zelfs als het tegenovergestelde van het evangelie verkondigen:  Ik ben immers niet door Christus gezonden om te dopen, maar om te verkondigen (1Korinthiërs 1 vers 17)

Wet/ritueel tegenover de vrijheid in Christus.

En hoewel Paulus was opgevoed door de strengste groep van Farrizeeërs in het onderhouden van wetten tot in de details eiste hij van niemand het gebruik van rituelen en raadde dit zelfs niet aan.

Geloof of sacramenten

Want God is Geest, dus wie hem aanbidt, moet dat doen in geest en in waarheid.’(Johannes 4 vers 24)


De meeste religieuze genootschappen en kerken hebben vastgestelde ceremoniën of sacramenten die men nodig vindt en onderhoudt. De katholieke kerk heeft er 7:

** doop

** zalving (oliesel)

** priesterwijding

** vormsel

** eucharistie

** biecht

** huwelijk

De overige kerken kennen er 2: doop en avondmaal.

De bijbel kent het woord sacrament niet. Het is juridisch woord en betekent zoveel als: plechtige belofte of wettige eed. In de Latijnse vertaling van de bijbel (de Vulgata) wordt dit woord gebruikt voor het Griekse woord musterion. De betekenis in het Nieuwe testament is meestal een beperkte betekenis: geheimenis. Een geheimenis is iets wat pas gekend en uitsluitend gekend is door openbaring. (Efeze 1 vers 9, Efeze 3 vers 3 en Kolossenzen 1 vers 27)

Zo lijkt het er op dat men er tegenwoordig ook op die manier naar kijkt: een mysterieus middel waardoor God aan gelovigen genade geeft  op een manier die niet begrepen wordt door "zij die buiten staan", maar alleen door het geloof van de gelovige.

De traditie gebruikt dit woord voor de ceremonieën als doop en avondmaal en worden zelfs als noodzakelijk beschouwd voor het deelhebben aan de genade van God. 

Maar is dit wel zo?

Heeft God uiterlijkheden en ceremonieën gegeven die genade(ervaringen) geven?

De belangrijkste tekst die duidelijk laat zien wat geloven is, is Johannes 4 vers 24: want God is Geest, dus wie hem aanbidt, moet dat doen in geest en in waarheid.’

Je bent je bewust door Hem gekend te zijn en erkent dat Hij waarheid is. Als ik me tot God richt dan is mijn verstand en geest er bij en zijn er geen andere dingen noodzakelijk. Ook geen zichtbare symbolen of bepaalde ceremonieën.

Gebeurtenissen die de wereld veranderden

 19 Zoals door de ongehoorzaamheid van één mens alle mensen zondaars werden, zo zullen door de gehoorzaamheid van één mens alle mensen rechtvaardigen worden. (Romeinen 5)


Er zijn allelei gebeurtenissen die invloed kunnen hebben op mensen en volken. De Bijbel spreekt over twee acties die de wereld hebben veranderd op veel grotere manier dan alle andere gebeurtenissen.


De eerste is het feit dat de mens ongehoorzaam werd, hij at van de verboden vrucht, omdat hij geloofde wat de slang zei: ‘Integendeel, God weet dat jullie de ogen zullen opengaan zodra je daarvan eet, dat jullie dan als goden zullen zijn en kennis zullen hebben van goed en kwaad.’ Hij stelde God voor als een vijandig tegenover de mens. Bij deze actie heeft de mens gezondigd en werd sterfelijk, zoals God al gezegd had tegen Adam: 17 maar niet van de boom van de kennis van goed en kwaad; wanneer je daarvan eet, zul je onherroepelijk sterven.’(Genesis 3)


Het grote gevolg van deze gebeurtenis is dat de mens vijandig werd naar God toe. De mens werd sterfelijk en zondig. 


De tweede grote gebeurtenis die de wereld veranderde is het feit dat God ons met Zich verzoend heeft door Christus. 2 Korinthe 5 vers 18: Alles is uit God, die door Christus ons met Zich verzoent...
Wat is verzoening? In Kolosenzen 1 vers 20 staat: 20 en door hem en voor hem alles met zich willen verzoenen, alles op aarde en alles in de hemel, door vrede te brengen met zijn bloed aan het kruis.


Door Gods liefde zal vijandschap veranderen in liefde voor Hem, ongeloof in geloof, afwijzing in aanvaarding, zelfs bij de grootste vijand: 1 Timotheüs 1 vers 14 - 15:  Onze Heer heeft mij zijn genade in overvloed geschonken, evenals het geloof en de liefde die we in Christus Jezus bezitten. 15 Deze boodschap is betrouwbaar en verdient onze volledige instemming: Christus Jezus is in de wereld gekomen om zondaars te redden. Ik was de eerste...

Alle volken

      God, be merciful to us and bless us;

look on us with kindness,
so that the whole world may know your will;

so that all nations may know your salvation. (Psalm 67 vers 1 2)

De hele wereld mag het weten, dat er bij God redding is, de hele wereld zal het weten!Dat is wat God wil: dat iedereen weet van Zijn redding. Het staat zo vaak in de Bijbel en ook in de psalmen, profeten en boeken die wij het Oude Testament noemen. 

In psalm 22 vers 28 wordt gezegd: 28 Alle einden der aarde zullen het gedenkenen zich tot de HERE bekeren, alle geslachten der volken zullen zich nederbuigen voor uw aangezicht.

Dit is de psalm waarin de uitspraak van Jezus staat: Mijn God, mijn God, waarom hebt gij mij verlaten. Deze psalm is een profetie over het lijden van Jezus. Een psalm die van lijden overgaat is het toekomstig koninkrijk, waarin Jezus koning zal zijn over de aarde:

28 Alle einden der aarde zullen het gedenken

en zich tot de HERE bekeren;

alle geslachten der volken

zullen zich nederbuigen voor uw aangezicht.

29 Want het koninkrijk is des HEREN,

Hij is heerser over de volken.

In Ezechiel 3 vers 17 staat bijna hetzelfde:  17 Te dien tijde zal men Jeruzalem noemen de troon des HEREN, en alle volken zullen zich daarheen verzamelen om de naam des HEREN te Jeruzalem, en zij zullen niet meer wandelen naar de verstoktheid van hun boos hart.

En hoewel er ook veel gesproken wordt over oordeel en straf over alle volken, wordt er ook altijd gesproken over een tijd dat alle volken hun knie voor God zullen buigen en tot erkentenis van de waarheid komen: 

Openbaring 15 vers 3, 4: Groot en wonderbaar zijn uw werken, Here God, Almachtige; rechtvaardig en waarachtig zijn uw wegen, Gij, Koning der volkeren! 4 Wie zou niet vrezen, Here, en uw naam niet verheerlijken? Immers, Gij alleen zijt heilig. Want alle volken zullen komen en zullen voor U nedervallen in aanbidding, omdat uw gerichten openbaar zijn geworden.

Bidden naar Gods wil

Sinds enige tijd ben ik de boeken van Martin Zender aan het lezen. Zijn humoristische kijk op het christendom is voor mij een openbaring. Hij laat op duidelijk wijze zien dat de bijbel heel andere dingen leert dan het christendom. De religie van de meeste kerken is gestoeld op traditie overgoten met een saus van teksten. Al die teksten ondersteunen de traditie. Ik ga goed merken dat mijn strijd in de diverse kerken tegen traditie was. Maar niet alleen traditie, ook het idee dat je goed moet zijn voor God, zorgen dat je niet meer zondigt, van alles voor God moet gaan doen. Ik heb zelfs vaak het idee gehad dat het mijn schuld zou zijn als er mensen verloren gaan. Als ik mijn mond hield of als ik vragen stelde. Maar ook als ik niet hardop in een groep wilde bidden, als ik zei dat er door alle bidders van die avond hetzelfde gebeden was. Als ik zei dat je niet iets van God kon opeisen, ook geen genezing of regen of een kind.
Zowel in de Evangelische als wat meer charismatische groepen heb ik me vaak erg opgelaten gevoeld. Daar kwam dan nog bij dat men ook op je neer zag; je stelde immers de foute vragen of was te eerlijk over je twijfels. In Martin Zenders Gids naar Intelligent gebed rekent hij op humoristische wijze af met deze religieuze ideeën. Hij laat op bijzondere wijze zien dat God God is en ons bidden Hem niet zal veranderen, ook al denken zij dat wel eens. God regeert het hele universum zonder menselijk gemanipuleer en gedoe.
Geen gebedskringen, gebedsdagen, gebedsmarsen om God te laten doen wat wij willen.

God heeft een plan met de mensheid en dat is deze:

 Hij heeft ons in al zijn wijsheid en inzicht ,dit mysterie onthuld: zijn voornemen om met Christus de voltooiing van de tijd te verwezenlijken en zijn besluit om alles in de hemel en op aarde onder één hoofd bijeen te brengen, onder Christus. (Efeze 1)

Beeld van God, de onzichtbare, is hij,

eerstgeborene van heel de schepping:

in hem heeft heel de volheid willen wonen

en door hem en voor hem alles met zich willen verzoenen,

alles op aarde en alles in de hemel,

door vrede te brengen met zijn bloed aan het kruis. (Kolossenzen 1:15,19,20)

Jezus heeft op aarde laten zien dat Hij het beeld van God is, datr Hij de wil van Zijn hemelse Vader volkomen wilde doen. Hij bad"... Maar laat het niet gebeuren zoals ik het wil, maar zoals u het wilt.’ 

(Matteus 26)

Gebed is het verlangen dat Gods wil gedaan zal worden, niet een manier om God zover te krijgen om te doen wat wij willen.

Het Griekse woord dat vertaald is met gebed is: proseuche. Letterlijk vertaald betekent het: tot goed hebben. Dat wat het goed hebben van God bevordert: Uw wil geschiede.

God wint en God doet wat het beste is voor de mens en de hele mensheid. Ook al lijkt het op het moment soms anders. 

Denk terug aan alles wat eertijds is gebeurd.

Ik ben God, er is geen ander,

ik ben God, niemand is aan mij gelijk.

Die in het begin al het einde aankondigde

en lang tevoren wat nog gebeuren moest.

Die zegt: ‘Wat ik besluit, wordt van kracht,

en alles wat ik wil, breng ik ten uitvoer.’ (Jesaja 46:9,10)

En u weet dat de Glorie van Israël nooit zijn woord breekt en nimmer van zijn besluiten terugkomt. Hij is immers geen mens, dat hij van zijn besluiten terug zou komen.’ (1 Samuel 15:29)

Als je beseft dat bidden het verlangen is dat Gods wil gebeurt, dat verandert je hart en je wensen. Besef dat God het beste met je voor heeft en ook weet wat dat beste is. 

Dit boek is in het Nederlands vertaald en is gratis te downloaden: http://pronk-stukjes.nl/.../2014/03/INTELLIGENT-GEBED.pdf

Vertrouwen

Veel mensen leven in angst, niet wetend of ze morgen nog iets hebben, niet wetend of ze morgen nog leven. Je hebt gelijk als je deze angst ook bij christenen ziet. Ook veel christenen trekken zich terug uit het normale leven en het enige wat ze nog op de been houdt is overal signalen zien van een spoedige wederkomst van Jezus. (Let wel; ook ik geloof in Zijn wederkomst) De vraag dringt zich dan op, waarom zijn we zo bang? Dat we ons normale wereldse leventje kwijt zullen raken? Oorlogen, enge dingen die kunnen gebeuren? Angst om er alsnog niet bij te horen?

Aan de andere kant komt de vraag bij mij: Is het wel de bedoeling dat christenen zich gaan inzetten voor een betere en mooiere wereld en dus politiek aktief gaan worden? In de brief aan Timotheüs zegt Paulus:  2 Bid voor alle koningen en gezagsdragers, opdat we rustig en ongestoord kunnen leven, in alle vroomheid en waardigheid. 3 Dat is goed en welgevallig in de ogen van God, onze redder, 4 die wil dat alle mensen worden gered en de waarheid leren kennen.

Hij draagt ons dus op om voor onze overheid te bidden. Waarom? Opdat we rustig en ongestoord kunnen leven. Dan zien de mensen hoe christenen leven en zien ze de waarheid. Jezus zelf deed de uitspraak:  Aan jullie liefde voor elkaar zal iedereen zien dat jullie mijn leerlingen zijn.

Dat zijn wij een beetje kwijtgeraakt door de eeuwen heen, denk ik. Bij God werken de dingen anders dan bij mensen. Wij denken bv: We moeten er voor zorgen dat iedereen het goed heeft in ons land en gaan politiek aktief worden. Van de eerste christenen werd gezegd: 44 Allen die het geloof hadden aanvaard, bleven bijeen en hadden alles gemeenschappelijk. 45 Ze verkochten al hun bezittingen en verdeelden de opbrengst onder degenen die iets nodig hadden. (Handelingen 2)

Er gebeurde daar iets, menselijk gesproken spoorden deze mensen niet, want wie verkoopt er nu zijn bezit om het geld aan de armen te geven. Dat is puur verlies, laat de overheid dat maar doen. Maar bij God werken de dingen anders: deze gevende gelovigen.... stonden in de gunst bij het gehele volk. (vers 47)

In de wereld betekent weggeven verlies. Wat je geeft ben je kwijt. Maar ook dat werkt bij God anders. Als je geeft, dan zul je ontvangen, soms meer dan je gegeven hebt:  38 Geeft en u zal gegeven worden: een goede, gedrukte, geschudde, overlopende maat zal men in uw schoot geven. Want met de maat, waarmede gij meet, zal u wedergemeten worden. (Lukas 6) Die laatste zin is zelfs iets om over na te denken: hoe ga ik met mijn geld, spullen, tijd en liefde om? Hoe royaal ben ik naar anderen?

Als we het even niet meer weten en in wijsheid tekort schieten, mag je er om vragen. Wat je nodig hebt dat krijg je van God: 5 Indien echter iemand van u in wijsheid te kort schiet, dan bidde hij God daarom, die aan allen geeft, eenvoudigweg en zonder verwijt; en zij zal hem gegeven worden. (Jakobus 1)

Veel beslissingen worden genomen uit angst, ook bij christenen. En angst is een slechte raadgever.

God is er en weet wat we nodig hebben: 

31 Maakt u dan niet bezorgd, zeggende: Wat zullen wij eten, of wat zullen wij drinken, of waarmede zullen wij ons kleden? 32 Want naar al deze dingen gaat het zoeken der heidenen uit. Want uw hemelse Vader weet, dat gij dit alles behoeft. 33 Maar zoekt eerst Zijn Koninkrijk en Zijn gerechtigheid en dit alles zal u bovendien geschonken worden. 34 Maakt u dan niet bezorgd tegen de dag van morgen, want de dag van morgen zal zijn eigen zorgen hebben; elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad. (Mattheüs 6)