De vrije wil en Gods leiding

Als je wat rondkijkt in kerkelijk Nederland, dan merk je al snel dat in de evangelische en pinksterhoek de vrije wil gebruikt wordt voor je bestemming in de eeuwigheid: je hebt je vrije wil om de here Jezus aan te nemen en dus kies je zelf voor het behouden zijn. Maak je deze keuze niet, dan kies je voor de hel. Er zijn natuurlijk teksten die lijken dit te bevestigen. Op Goedbericht is het idd dat God de Plaatser is en alles regelt en bepaalt ten gunste van Zijn plan. Want God werkt zowel het WILLEN als het werken in je. Dan is mijn vrije wil dus onderdeel van Gods willen en werken in mij. Voor mij is dat een waarheid, maar zeker geen wetmatigheid. Ik zal een voorbeeld noemen: toen wij 8 jaar geleden begonnen met de voorbereidingen om te verhuizen naar Duitsland, heb ik er geen moment aan gedacht of dit uit God kwam ofzo. Ook de evangelische vraag: Heeft God jullie wens om daar heen te gaan wel bevestigd??? Nee, wij WILDEN dit en vonden een groot en vooral betaalbaar huis met grote tuin. Ook WILDEN we doorgaan met pleegzorg in Duitsland en we meldden ons aan bij Jugendamt Emmerich. We WILDEN ook de bovenverdieping van ons huis aan vakantiegasten verhuren, maar dat laatste lukte niet. Nu kun je zeggen: God heeft dit zo geregeld en gewild, Ik zie ook zeker zijn hand erin, maar zo zal ik het nooit benoemen naar anderen (niet gelovigen). Ik denk eigenlijk dat we best mogen denken een eigen vrije wil te hebben om dingen te doen en keuzes te maken, maar dat God alles in handen heeft en je leven leidt.

Zelfbewustzijn en zelfvertrouwen

Zelfbewustzijn en zelfvertrouwen, trots en houden van jezelf.

Deze woorden, hoe belangrijk zijn ze voor een goede ontwikkeling van het kind?
Een kind leert men doorzetten, grenzen te stellente strijden, te delen en voor zijn mening uit te komen.
Ouders laten hun kinderen merken dat ze trots op ze zijn. Maar ook dat er fouten gemaakt mogen worden. Kinderen worden op de arm genomen, getroost, er wordt aan hun behoeften voldaan.

Maar niet in sekten en groepen en sommige gemeenten en kerken. Daar leert men heel wat anders. Daar leert men van jongs afaan de kerk/voorganger/God te gehoorzamen. Zijn mening is niet van belang en men leert al jong zich ondergeschikt te maken aan de leer van de kerk.
Gevoelens zijn slecht en misleiden je.
Eigen wil en mening wordt op subtiele wijze omgebogen naar de wil van de kerk.
Men maakt daarbij gebruik van angst; de duivel is een bijzonder sterk opvoedingsmiddel tegen de rebellie van het kind. Om zo de eigen wil en twijfels te onderdrukken.

Hoe leert men zelfvertrouwen op deze manier?
Hoe gaat je zelfbeeld er uitzien?
Trots zijn is slecht en egoïstisch. Want het dient niet de groep en is dus fout.

Leef je dan voluit of overleef je?
Veel mensen die uit de kerk gaan moeten zich nog zoveel menselijks aanleren, wat anderen tijdens hun kinderleven vanzelf eigen maken.

Voor meer artikelen over kerkverlating en de gevolgen van een dgmatische opvoeding zie:https://dogmavrij.nl/