Op het forum Bijbelonderzoekers las ik een post van iemand: Het innemen van natrium of chloride in voldoende hoeveelheden is dodelijk.
Echter als die twee goed gecombineerd worden, is het resultaat natrium- chloride oftewel tafelzout . Het zout is iets waar je niet buiten kunt. Het is hetzelfde met genade en geloof.
Genade is belangrijk, maar als je genade teveel benadrukt ten koste van geloof, zal de balans doorslaan en kan je in moeilijkheden komen.
Wat een evenwichtskunst om dat vol te houden
Ze vergeleek dus genade en geloof met het innemen van teveel gif. Ik heb er als volgt op gereageerd:
Wat een afschuwelijke vergelijking, alsof genade en geloof beide giftig zijn en je zelf uit moet rekenen hoeveel je 'neemt' van elk. Genade is niet een deel van God, maar alles. Nee, “God is een Redder van alle mensen” (1Tim.4:10). Dat is geen aanbod maar een feit. Dat is 100% genade, waard om te geloven. Als je dan überhaupt een vergelijking wilt maken dan zo: Genade is zuurstof, zonder genade geen leven, geloof is het water dat stroomt als je eenmaal weet dat God genade is.
