Onvoorwaardelijke liefde

Liefde is per definitie onvoorwaardelijk. 
God is liefde. Agape in het Grieks.(1 Johannes 4:16)
In het Grieks bestaan verschillende woorden voor liefde.
Het woord agape verwijst naar opofferende, onvoorwaardelijk en aktieve liefde.
Deze vorm van liefde is typisch Gods liefde. Een mens is daar eigenlijk niet toe in staat.
Zelfs als we al mensen kennen die erg liefdevol naar anderen zijn, valt er vaak nog wel iets op aan te merken.
Maar Gods liefde is niet zo, Zijn liefde is echt onvoorwaardelijk en zo heel anders dan dat we in de wereld vinden:

Want bij hoge uitzondering zal iemand voor een rechtvaardige sterven; hoogstens immers heeft iemand de moed om voor de goede mens te sterven.

God echter bevestigt Zijn liefde voor ons daarin dat Christus  voor ons gestorven is toen wij nog zondaars waren. (Romeinen 5:7, 8)

Wat geloof je?

De een acht de ene dag boven de andere dag, maar de ander acht al de dagen gelijk. Laat ieder in zijn eigen geest ten volle overtuigd zijn. Romeinen 14:5

Als je geloven wilt zonder angst voor anderen, de kerk, of God, wees dan eerlijk met wat je wel of niet gelooft. 
Niet wat de kerk zegt is het ware geloof.
Het geloof van de ander hoeft jouw geloof niet te zijn of te worden.

Wat geloof je zelf, waarvan ben je innerlijk overtuigd?
Wees eerlijk tegenover jezelf en de ander, gewoon beginnen.

Want wat is de winst als je ja en amen zegt tegen je medegelovige?
Wat is de winst als je net doet alsof?

Je houdt jezelf en de ander voor de gek.
Dat is niet nodig, waarom zou je iets hopen te gaan geloven als je er niet van overtuigd bent?
En God kun je niet voor de gek houden

God doet wat Hij heeft beloofd

Je kunt soms jarenlang de bijbel lezen en het niet zien: En hun ogen werden gehouden, dat zij Hem niet kenden. (Lukas 24:16)

En dan ineens lees je hetzelfde en zie je wat er staat: En hun ogen werden geopend, en zij kenden Hem; (Lukas 24:31) 

De bijbel heeft het ongelofelijk veel over het Koninkrijk van God of het Koninkrijk der hemelen. In de Evangeliën merk je dat men gewoon wist waar Jezus het over had. De kerk heeft dit onderwerp naar zichzelf toegetrokken en men denkt vaak dat het christendom het Koninkrijk is of het hiernamaals. (Wat dat ook is)

Maar het is tegen Israël gezegd en het gaat over een aangename tijd waarin men God leert kennen, met geluk en een goed leven. De verlossing van de hele schepping, kennis van God en vervulling met Gods Geest, Hem van harte willen dienen en willen leven naar Zijn wil. 

God heeft het beloofd, meerdere malen en zal het ook doen:

Gedenkt der vorige dingen van oude tijden af, dat Ik God ben, en er is geen God meer, en
er is niet gelijk Ik;

Die van den beginne aan verkondigt het einde, en van ouds af die dingen, die nog
niet geschied zijn; Die zegt: Mijn raad zal bestaan, en Ik zal al Mijn welbehagen doen.
(Jesaja 46:9, 10)

Ons bekend gemaakt hebbende de verborgenheid van Zijn wil, naar Zijn welbehagen, 
hetwelk Hij voorgenomen had in Zichzelven. (Efeze 1:9)

Verlossing van de schepping

De HEERE is in het paleis Zijner heiligheid, des HEEREN troon is in den hemel; Zijn ogen aanschouwen, Zijn oogleden proeven de mensenkinderen. Psalm 11:4

Alzo zegt de HEERE: De hemel is Mijn troon, en de aarde is de voetbank Mijner voeten; waar zou dat huis zijn, dat gijlieden Mij zoudt bouwen, en waar is de plaats Mijner rust? Jesaja 66:1

Maar Ik zeg u: Zweert ganselijk niet, noch bij den hemel, omdat hij is de troon Gods; Noch bij de aarde, omdat zij is de voetbank Zijner voeten; noch bij Jeruzalem, omdat zij is de stad des groten Konings, Mattheus 5:33, 34  

Dit is het Koninkrijk der hemelen; God regeert vanuit de hemel, als koning op de troon. Naar dit koninkrijk heeft het Joodse volk uitgezien, dit verwachtten ze. Dit is onder andere het grote thema in de bijbel: God regeert en verlost de hele schepping. Jezus verkondigde het evangelie als blijde boodschap aan Israël. Het overgrote deel van de Bijbel gaat over dit onderwerp: de verlossing van de schepping. 

De leugen over de dood

Toen zei de slang tot de vrouw: Gijlieden zult de dood niet sterven.  (Genesis 3:4)

De leugen van satan was dat de mens, zelfs als hij aan de Schepper ongehoorzaam was, niet zou sterven.

Juist deze dwaalleer wordt vreemd genoeg in de christelijke kerken nog altijd gehuldigd. Er wordt namelijk beweerd dat alleen het lichaam sterft, maar de eigenlijke mens, de ziel, eeuwig voortleeft. 

Dit laat zien dat men: 

a) de Bijbelse antropologie niet aanvaardt: de mens is niet te scheiden in lichaam, ziel (en geest),             hoewel er wel onderscheid tussen deze te maken is.  (1 Thess 5:23) en

b) dat men de mens onsterfelijk acht, ondanks dat de Bijbel leert dat alleen God onsterfelijkheid bezit     (1 Tim 6:16) en men dus

c) de mens op dit punt 'als God' gemaakt heeft (vgl. Gen 3:5)

uit: De geheimen van het Koninkrijk, J.A. Hensen

Gods doel met Israël

Ondanks alle tegenwerking van Israël blijft het Gods doel om hen te bereiken. Ze zullen een nieuw hart krijgen, zich bekeren en vervuld worden van Gods Geest. Dan zullen ze wel bereid zijn te luisteren en te handelen naar Zijn wil. 

En de HEERE, uw God, zal uw hart besnijden, en het hart van uw zaad, om den HEERE, uw God, lief te hebben met uw ganse hart en met uw ganse ziel, opdat gij leeft. (Deuteronomium 30:6)

Maar dit is het verbond, dat Ik na die dagen met het huis van Israël maken zal, spreekt de HEERE: Ik zal Mijn wet in hun binnenste geven, en zal die in hun hart schrijven; en Ik zal hun tot een God zijn, en zij zullen Mij tot een volk zijn.

 En zij zullen niet meer, een iegelijk zijn naaste, en een iegelijk zijn broeder, leren, zeggende: Kent den HEERE! want zij zullen Mij allen kennen, van hun kleinste af tot hun grootste toe, spreekt de HEERE; want Ik zal hun ongerechtigheid vergeven, en hunner zonden niet meer gedenken. (Jeremia 31:33, 34)

 En Ik zal hun enerlei hart geven, en zal een nieuwen geest in het binnenste van u geven; en Ik zal het stenen hart uit hun vlees wegnemen, en zal hun een vlesen hart geven; 

Opdat zij wandelen in Mijn inzettingen, en Mijn rechten bewaren, en dezelve doen; en zij zullen Mij tot een volk zijn, en Ik zal hun tot een God zijn. (Ezechiel 11:19, 20)

De roeping van Israël

Israël had een opdracht en kon die alleen vervullen als ze gehoorzaam waren in geloof. Maar aan geloof en gehoorzaamheid ontbrak het vaak bij Israël. Dat is niet alleen erg voor Gods volk zelf, maar ook voor alle andere volken. Israël is de rust nooit ingegaan.
Paulus schrijft in Romeinen 2:24: de naam Gods wordt om u gelasterd onder de heidenen, gelijk geschreven staat.
Wat was de bedoeling van de roeping van Israël?
… dat zij Mijn heerlijkheid onder de volken verkondigen. (Jesaja 66:19)
… opdat alle volken die Gij gemaakt hebt, zullen komen en zich voor U neerbuigen, o Here, en uw naam eren... (Psalm 86:9)
… vanwaar de zon opgaat tot waar zij ondergaat, de naam des Heren wordt geloofd... (Psalm 113:3)

Uw Koninkrijk kome

5 En nu, indien jullie zullen luisteren, ja luisteren naar Mijn stem en jullie nemen Mijn verbond in acht, dan zijn jullie voor Mij tot een speciaal bezit onder alle volken, want geheel de aarde is van Mij.  
6 En jullie zullen voor Mij zijn tot een koninkrijk van priesters en een heilige natie.' Deze zijn de woorden die jij zal spreken tot de zonen van Israël. (Exodus 19) 

Maar Israël geloofde niet veel van dit koningschap en wilde zelf een koning hebben. Zoals alle andere volken hadden. Door dit te doen en een koning te willen, verwierpen ze God en God laat het gebeuren en zegt tegen Samuël: Luister naar dit volk, in alles wat zij tot u zeggen, want niet u hebben zij verworpen, maar Mij hebben zij verworpen, dat Ik geen koning over hen zou zijn. (1Sam. 8:7)

Toch zal er een tijd komen dat God als koning zal heersen over Israël en de volken: het Koninkrijk Gods of het Koninkrijk der hemelen. "...Uw koninkrijk kome..." 

Afgewezen worden door God?

Nog een leugen gebruikt in de religie om je bang te maken is: Pas maar op, want je kunt nog afgewezen worden door God. Je moet je best doen en vrucht dragen anders breekt God je af en word je in het vuur geworpen.

Maar dit heeft noch Jezus, noch Paulus ooit beweerd. 

Romeinen 11:2  God heeft Zijn volk niet verstoten, hetwelk Hij te voren gekend heeft. (Zelfs Israël is niet verstoten)

Religie zegt: Je moet in vuur en vlam staan, anders word je eruit gegooid. (uitgespuugd)

Dat is niet zo: je behoort tot het lichaam van Christus, Hij doet geen lichaamsdelen weg...

Religie zegt: Je moet hard werken om door God aanvaard te worden. Nee, je bent door God in Christus 100% aanvaard.

God heeft het ten goede gedacht

In Genesis 50 lees je de angst van de broers van Jozef om door hem 'vernietigd' te worden als hun vader Jakob gestorven is. Ze beseffen maar al te goed wat ze hebben aangericht.

Vers 20 laat zien wat genade is: Jullie weliswaar, jullie hebben kwaad tegen mij bedacht, maar God heeft dat ten goede gedacht, om te doen zoals het op deze dag is: een groot volk in leven te houden. 

Dat is het antwoord van Jozef. Hierin zie je Gods liefde voor dat stelletje schorem en zijn genade voor zondaars en ontkenners. 

Is God boos op jou?

Nog zo'n ingeburgerde leugen: God is boos op je.
Maar God is toch liefde? Ja...., maar Hij is ook rechtvaardig.
Dat lijkt bijbels te klinken, maar doet het niet.
God is Liefde. (1Joh. 4:16) Alles wat Hij doet is een uitdrukking van liefde voor jou.
Als je schrikt van God en bang bent voor Zijn boosheid, dan heb je een verkeerd beeld van God.
De liefde laat geen ruimte voor angst; volmaakte liefde sluit angst uit, want angst veronderstelt straf. In iemand die angst kent, is de liefde geen werkelijkheid geworden. (1Joh. 4:18)

Wie zoet is krijgt lekkers....

Wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is de roe, is een oud Sinterklaaslied. Maar velen lijken het ook toe te passen op God. Dat is het beeld van God als boekhouder: scores bijhouden van wat je allemaal fout deed. Dat is wel een heel ander beeld dat Jezus liet zien: een vergevingsgezinde Vader.

Religie leert: God ziet alles en neemt alles op wat je fout deed en houdt een lijst bij van zonden.
Maar het Goede Nieuws verklaart: De liefde is geduldig en vol goedheid. De liefde kent geen afgunst, geen ijdel vertoon en geen zelfgenoegzaamheid. Ze is niet grof en niet zelfzuchtig, ze laat zich niet boos maken en rekent het kwaad niet aan. (1Kor 13:4,5)

De waarheid van het Goede Nieuws is dat God geen lijstjes bijhoudt, maar het is God die door Christus de wereld met zich heeft verzoend: hij heeft de wereld haar overtredingen niet aangerekend. (2 Kor5:19)

Genade

Als je vertelt over Gods grote genade dan interpreteren veel gelovige dat als: toestemming om te zondigen. Maar degene die denkt dat genade een licentie is om te kunnen zondigen weet niet wat genade is.

Men zegt: Genade-predikers hebben het niet vaak over zondigen en  ze veroordelen de zondaar niet.  Hetzelfde kan gezegd worden over Jezus; als men een overspelige vrouw bij Hem brengen om haar door Hem te laten veroordelen, noemt Hij zelfs  de zonde niet. In plaats daarvan zegt Hij: Gaat heen en zondig niet meer. (Johannes 8:11)

Jezus dreigde niet, Hij zette haar vrij en liet haar gaan. 

Genade verstoort de goddeloze levensstijl en geeft vrijheid.

Gods genade is openbaar geworden tot redding van alle mensen. Ze leert ons dat we goddeloze en wereldse begeerten moeten afwijzen en bezonnen, rechtvaardig en vroom in deze wereld moeten leven. Titus 2:11, 12

Jezus is de genade van God die redding brengt voor alle mensen.