Iedereen hetzelfde? Of iedereen uniek?

Religie zorgt door wetten dat iedereen hetzelfde gaat denken en doen. De Bijbel wordt gebruikt om te laten zien dat alles echt volgens de regels van de groep moet. Men is er heilig van overtuigd dat alles moet zoals men dat bepaald en geregeld heeft. Deze regels lijken daardoor echt van God te komen en het lijkt de bedoeling te zijn om duidelijk verschil te maken tussen degene die er bij hoort en degene die er (nog) niet bij hoort. Verschil moet er zijn. Via de, soms onbeschreven regels maakt men duidelijk wat men verwacht van de groep: hoe je bekeringsverhaal moet zijn, hoe je gedoopt moet zijn, hoe je bidt en hoe vaak, hoe de zondag er uit moet zien, hoe je omgaat met niet gelovigen, hoeveel van je geld voor God (lees: de kerk) is en hoe je de bijbel moet interpreteren.
Al deze verwachtingen moeten worden waargemaakt om je beter en christelijker te voelen. Het worden wetten, omdat je constant het idee hebt er aan te moeten voldoen om maar aanvaard te worden door anderen en door God.
Genade laat zien dat het niet Gods bedoeling is om een eenheidsworst te maken van mensen. Hij geeft vrijheid en heeft iedereen uniek gemaakt. Je mag buiten het groepsdenken van anderen in vrijheid leven. Je hoeft niet aan de verwachtingen van de groep te voldoen.
Kijk maar eens hoe Jezus dat deed: hij ging om met hoeren en tollenaars waar verwacht werd dat hij die zou veroordelen en mijden.
Op de Sabbath genas hij zieken, terwijl de religie verwachtte dat hij rust zou nemen.
Hij oordeelt niet als de Farizeeën een vrouw bij hem brengen die ze op heterdaad hadden betrapt op overspel (waar was de man?), maar zegt: Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen.
Het gaat er niet om dat ik Gods werk ga doen, maar dat God in mij Zijn werk kan doen. Dat betekent dat ik geloof dat God alles werkt naar de raad van Zijn wil. Hij heeft de leiding over mijn leven. (Ef 1 vers 11) Ik kan op Hem vertrouwen in alle omstandigheden in vrijheid en rust. Niets gebeurt er buiten zijn wil om en God is het die om Zijn welbehagen zowel het willen als het werken in mij werkt. (Fil 2 vers 13)
Het geeft zoveel vrijheid en rust om het aan God over te laten.

Op zoek naar rust

Deze week zag ik het programma Erica op reis. Ze was in Japan en liet de mensen en hun gewoontes zien. Het is een bijzonder land met een prachtige natuur.De mensen zijn erg vriendelijk en gastvrij, maar het was duidelijk dat Japan de afgelopen eeuwen erg geïsoleerd is geweest ten opzichte van de rest van de wereld. Er zijn maar weinig mensen die een andere taal spreken dan hun eigen taal.
Wat opviel was het enorme bijgeloof: overal zijn grote en kleine tempeltjes, heilige voorwerpen, heilig water dat voor geluk zou zorgen als je het drinkt, heilige dieren en allerlei gewoontes die men wel moet doen om geluk, vrede of rust te krijgen in het leven, in je huwelijk of waar dan ook. De Japanners zijn diep religieus, hebben ontzag voor geesten, goden en Boeddha en nog veel meer zaken.

Tijdens het programma moest ik denken aan Paulus die in Athene loopt en ziet dat de hele stad vol godenbeelden staat. In die tijd deden de Atheners en de mensen die er woonden niet veel meer dan met elkaar in discussie gaan en praten over de nieuwste ideeën.
Paulus praatte eerst alleen in de synagogen met de Joden en de Grieken die God vereerden over Jezus en de opstanding. Dit kwam de Atheners ter ore en nieuwsgierig als ze waren naar de laatste ontwikkelingen, vroegen ze Paulus om met hen hierover te praten.
Paulus gaat hier op in en weet op een tactische manier hun aandacht te trekken: Hij zegt dat hij gezien heeft hoe diep-religieus ze zijn; er staan veel beelden van allerlei goden en zelfs een beeld voor de Onbekende God. En over deze God komt Paulus hen vertellen. Deze God heeft de hemel en aarde gemaakt en de hele mensheid is uit God. Voor niemand is God ver weg en door hem leven wij. Er zijn geen beelden van hem nodig. God roept nu overal mensen op om een nieuw leven te beginnen.

In gedachten zag ik Paulus door Japan lopen en zien hoe diep-religieus deze mensen zijn. Maar ze moeten er veel voor doen; allerlei handelingen moeten op een speciale manier verricht worden, wil je gelukkig worden. Er moet gemediteerd worden om rust te vinden en in het heden te blijven.
Zelfs de thee moet op een bepaalde manier gezet, geschonken en gedronken worden. Het is een religie van moeten, net als alle andere religies, inclusief het christendom.
In alle religies gaan mensen gebukt onder moeten dwang van mogen en niet-mogen. Ook in Japan, al die heilige huisjes en gewoontes, men durft ze niet over te slaan. Iedereen gelooft dat het geluk en rust brengt om aan die rituelen mee te doen. Wat zal het brengen als je het niet doet?

Ik denk dat Paulus ook tegen hen zou beginnen met de zin: Ik zie hoe diep-religieus jullie zijn, maar ik ken Iemand die werkelijk rust geeft: Jezus, de Zoon van God.
In Mattheus 11 zegt Jezus: Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven. Neem mijn juk op je en leer van mij. want ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, want mijn juk is zacht en mijn last is licht.

http://www.uitzendinggemist.nl/programmas/2159-erica-op-reis link voor het programma