...want niemand kan een ander fundament leggen dan er al ligt – Jezus Christus zelf. (1Korinthiërs 3 vers 11)
Zijn avondmaal en doop nodig in de gemeente?
Het symbool is waardeloos zonder dat wat het symboliseert: Jezus Christus, gestorven en opgestaan.
Zowel bij Israël als bij de gemeente hangt het ontvangen van genade niet af van enig ceremonieel. de genade komt van God en is om niet. Wat de Bijbel aangeeft en in de loop van de geschiedenis ook steeds weer is bewezen dat dergelijke rituelen en ceremoniëlen snel misbruikt worden en laten afdrijven van de oorspronkelijke bedoeling. De volgende stap is dat het wordt tot een wet waarin de symbolen worden gezien als de werkelijkheid en de geestelijke realiteit uit het oog wordt verloren.
Hoewel in de tijd van de wet allerlei rituelen waren ingesteld door God, zie je ook dat Israël toen God uit het oog verloor en alleen nog het streng opvolgen van wat uiterlijke rituelen belangrijk was. De profeten hebben hier heel wat over gezegd en onrecht aan de kaak gesteld. Bijvoorbeeld: Jesaja 1 vers 10 - 17.
10 Hoor de woorden van de HEER, leiders van Sodom,
geef gehoor aan het onderricht van onze God, volk van Gomorra.
11 Wat moet ik met al jullie offers? – zegt de HEER.
Ik heb genoeg van die schapen, die vetgemeste kalveren;
het bloed van stieren, rammen en bokken wil ik niet meer.
12 En wanneer jullie voor mij verschijnen –
wie heeft je gevraagd mijn voorhoven plat te lopen?
13 Houd op met die zinloze offergaven.
Ik heb een afschuw van jullie wierook;
jullie feesten, nieuwemaan en sabbat,
ik duld ze niet naast al dat wangedrag.
14 Van jullie nieuwemaan, van ál jullie feesten heb ik een afkeer,
ze hinderen mij, ik kan ze niet langer verdragen.
15 Wanneer jullie je handen opheffen, wend ik mijn ogen af,
ook als je aanhoudend bidt, luister ik niet.
Aan jullie handen kleeft bloed!
16 Was je, reinig je,
maak een eind aan je misdaden,
ik kan ze niet meer zien.
Vermijd alle kwaad
17 en leer goed te doen.
Zoek het recht, houd tirannen in toom,
bied wezen bescherming, sta weduwen bij.
Ook Jezus kwam regelmatig in botsing met de heersende elite en hun starre rituelen. Hij wist dat de uiterlijkheden bij hen belangrijker waren dan de liefde voor God. Het is onwaarschijnlijk dat Jezus nieuwe ceremoniën heeft ingesteld, wetende dat men vroeg of laat deze zouden gebruiken om andere te dwingen of klein te krijgen. Hij kende immers de gevaren.
Ook tijdens de eerste gemeentevergadering van de apostelen over netelige kwesties uit die tijd, worden maar een paar zaken genoemd: In Handelingen 15 staat: God, die weet wat er in de mensen omgaat, heeft blijk gegeven van zijn vertrouwen in de heidenen door hun de heilige Geest te schenken, zoals hij die ook aan ons geschonken heeft. 9 Hij heeft geen enkel onderscheid gemaakt tussen ons en hen, want hij heeft hen door het geloof innerlijk gereinigd. 10 Waarom wilt u God dan trotseren door op de schouders van deze leerlingen een juk te leggen dat onze voorouders noch wijzelf konden dragen? 11 Nee, we geloven dat we alleen door de genade van de Heer Jezus gered kunnen worden, op dezelfde wijze als zij.’ en... 19 Daarom ben ik van mening dat we de heidenen die zich tot God bekeren geen al te zware lasten moeten opleggen,20 maar dat we hun moeten schrijven dat ze zich dienen te onthouden van wat door de afgodendienst bezoedeld is, van ontucht, van vlees waar nog bloed in zit en van het bloed zelf. 21 In haast elke stad wordt de wet van Mozes immers al sinds mensenheugenis verkondigd en op iedere sabbat in de synagogen voorgelezen.’
Over dopen (een Joods reinigingsritueel) werd hier niet gesproken en ook niet over het avondmaal zoals wij die in de kerken kennen. Ook Paulus legt niemand dwingende rituelen op. Hij ziet dopen zelfs als het tegenovergestelde van het evangelie verkondigen: Ik ben immers niet door Christus gezonden om te dopen, maar om te verkondigen (1Korinthiërs 1 vers 17)
Wet/ritueel tegenover de vrijheid in Christus.
En hoewel Paulus was opgevoed door de strengste groep van Farrizeeërs in het onderhouden van wetten tot in de details eiste hij van niemand het gebruik van rituelen en raadde dit zelfs niet aan.