Vertrouwen

Veel mensen leven in angst, niet wetend of ze morgen nog iets hebben, niet wetend of ze morgen nog leven. Je hebt gelijk als je deze angst ook bij christenen ziet. Ook veel christenen trekken zich terug uit het normale leven en het enige wat ze nog op de been houdt is overal signalen zien van een spoedige wederkomst van Jezus. (Let wel; ook ik geloof in Zijn wederkomst) De vraag dringt zich dan op, waarom zijn we zo bang? Dat we ons normale wereldse leventje kwijt zullen raken? Oorlogen, enge dingen die kunnen gebeuren? Angst om er alsnog niet bij te horen?

Aan de andere kant komt de vraag bij mij: Is het wel de bedoeling dat christenen zich gaan inzetten voor een betere en mooiere wereld en dus politiek aktief gaan worden? In de brief aan Timotheüs zegt Paulus:  2 Bid voor alle koningen en gezagsdragers, opdat we rustig en ongestoord kunnen leven, in alle vroomheid en waardigheid. 3 Dat is goed en welgevallig in de ogen van God, onze redder, 4 die wil dat alle mensen worden gered en de waarheid leren kennen.

Hij draagt ons dus op om voor onze overheid te bidden. Waarom? Opdat we rustig en ongestoord kunnen leven. Dan zien de mensen hoe christenen leven en zien ze de waarheid. Jezus zelf deed de uitspraak:  Aan jullie liefde voor elkaar zal iedereen zien dat jullie mijn leerlingen zijn.

Dat zijn wij een beetje kwijtgeraakt door de eeuwen heen, denk ik. Bij God werken de dingen anders dan bij mensen. Wij denken bv: We moeten er voor zorgen dat iedereen het goed heeft in ons land en gaan politiek aktief worden. Van de eerste christenen werd gezegd: 44 Allen die het geloof hadden aanvaard, bleven bijeen en hadden alles gemeenschappelijk. 45 Ze verkochten al hun bezittingen en verdeelden de opbrengst onder degenen die iets nodig hadden. (Handelingen 2)

Er gebeurde daar iets, menselijk gesproken spoorden deze mensen niet, want wie verkoopt er nu zijn bezit om het geld aan de armen te geven. Dat is puur verlies, laat de overheid dat maar doen. Maar bij God werken de dingen anders: deze gevende gelovigen.... stonden in de gunst bij het gehele volk. (vers 47)

In de wereld betekent weggeven verlies. Wat je geeft ben je kwijt. Maar ook dat werkt bij God anders. Als je geeft, dan zul je ontvangen, soms meer dan je gegeven hebt:  38 Geeft en u zal gegeven worden: een goede, gedrukte, geschudde, overlopende maat zal men in uw schoot geven. Want met de maat, waarmede gij meet, zal u wedergemeten worden. (Lukas 6) Die laatste zin is zelfs iets om over na te denken: hoe ga ik met mijn geld, spullen, tijd en liefde om? Hoe royaal ben ik naar anderen?

Als we het even niet meer weten en in wijsheid tekort schieten, mag je er om vragen. Wat je nodig hebt dat krijg je van God: 5 Indien echter iemand van u in wijsheid te kort schiet, dan bidde hij God daarom, die aan allen geeft, eenvoudigweg en zonder verwijt; en zij zal hem gegeven worden. (Jakobus 1)

Veel beslissingen worden genomen uit angst, ook bij christenen. En angst is een slechte raadgever.

God is er en weet wat we nodig hebben: 

31 Maakt u dan niet bezorgd, zeggende: Wat zullen wij eten, of wat zullen wij drinken, of waarmede zullen wij ons kleden? 32 Want naar al deze dingen gaat het zoeken der heidenen uit. Want uw hemelse Vader weet, dat gij dit alles behoeft. 33 Maar zoekt eerst Zijn Koninkrijk en Zijn gerechtigheid en dit alles zal u bovendien geschonken worden. 34 Maakt u dan niet bezorgd tegen de dag van morgen, want de dag van morgen zal zijn eigen zorgen hebben; elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad. (Mattheüs 6)

Laten we het over God hebben

Discussies over een bijbel gedeelte, leerstelling tegenover leerstelling, ruzies, kerkscheuringen, hete hoofden en koude harten, ik heb het allemaal meegemaakt. In dat alles heb ik mijn geloof in God niet verloren, maar wel in de kerk, in de religie die het christendom heet. Regelmatig heb ik me daarin een slachtoffer gevoeld, maar inmiddels weet ik dat het God is die mijn leven leidt en mij niet in de wildernis achter zal laten. Bij Hem gaat niets mis, dus ook met mijn leven niet.
Als mensen gaan praten over de bijbel dan leidt dat al snel tot een discussie. Die gaat dan over de mens, de zonde, de satan, de doop, de kerk, het lidmaatschap van de kerk en welke eisen gaan we de leden stellen, enz. Maar als gelovigen zeggen dat de bijbel het woord van God is, over wie moet de discussie of het gesprek dan gaan? Over God natuurlijk. Hij is het middelpunt van de bijbel, de schepper van de mens, de enige God. Daar moet mijn zoektocht naar gaan: wie is God nu eigenlijk?
In veel kerken, zowel evangelisch als reformatorisch, is het onderwerp van gesprek vaak: de mens. Wie is de mens, Wat verdient de mens? Wat moet de mens doen? Hoe slecht is de mens? Hoe gelovig is deze mens? Is de ze mens goed gekeurd om lid te worden van onze kerk?

Als we nu eens de zaak omdraaien en beginnen bij de vraag: wie is God nu eigenlijk, waar gaat het Hem om en hoe kijkt hij naar de mens. Een eerlijke zoektocht confronteert je al snel met een God die Liefde is, een rechtvaardige en barmhartige God, een zorgende God, een wakende God over Zijn schepping, Hij heeft alles in Zijn hand en Hij is soeverein en als Hij handelt, doet Hij dat Hij dat perfect, ook als Hij straft of oordeelt.

Helaas gaan veel mensen niet op zoek naar de God van de bijbel, maar naar bevestiging van hun eigen leerstellingen. Waarom werd ik vroeger vaak zo boos als men aan mijn overtuigingen twijfelde? De gebouwde muren van de overtuiging brokkelen langzaam af als je de vragen toelaat en gaat twijfelen aan de zelf opgebouwde zekerheden. Dan komt er plaats voor God.
Wie is God? Is Hij de boze tiran die Zijn schepping maakt alleen om het daarna weer te vernietigen?  Of is Hij de liefhebbende Vader, die je zoekt en je vindt, die je leidt naar de plaats waar Hij je wil hebben?
Omdat God voor verzoening heeft gezorgd door de dood en opstanding van zijn zoon Jezus Christus, is toch vreemd dat gelovigen blijven argumenteren over onderwerpen als Gods liefde, geloof, dopen en kerkelijke zaken.
10 Want als wij, toen wij vijanden waren, met God verzoend zijn door de dood zijns Zoons, zullen wij veel meer, nu wij verzoend zijn, behouden worden, doordat Hij leeft; 11 en dát niet alleen, maar wij roemen zelfs in God door onze Here Jezus [Christus], door wie wij nu de verzoening ontvangen hebben.  Romeinen 5

Let go and let God. Loslaten en laat God het werk doen in mijn leven en dat van de ander.